|
Είδα τον ήλιο να κατεβαίνει
και το κορμί σου να ανεβαίνει
κι είπα καλύτερα να είσαι μόνος
είναι μικρότερος ο πόνος
Είπα στο γλάρο να σε φέρει
μου ‘πε το πότε μονάχα αυτός το ξέρει
και τότε ρώτησε το κάτασπρο δελφίνι
τα μάγια ετούτα για πες μου ποιος τα λύνει
Και κοίταγα τα πέλαγα
και γέλαγα και γέλαγα
και κοίταγα τα μαύρα τα πέλαγα
και γέλαγα και γέλαγα
Βγήκε το πρώτο το αστέρι
μου ‘δωσε υπόσχεση κοντά μου να σε φέρει
πήρα τ’ αστέρια με τα δυο μου τα χέρια
φώναξα στη θάλασσα μαζί σου πως τα χάλασα
Κοίταξα το φάρο κι άναψα τσιγάρο
και το φεγγάρι όσο φωτίζει εσένα μου θυμίζει
είδα στα φωτάκια στα δυο σου τα ματάκια
στο ηφαίστειο τ’ αγέρωχο το σώμα σου το
υπέροχο
Έκανα το τελευταίο μου τσιγάρο
κι είπα μαζί μου θα σε πάρω.
|
Ida ton ílio na kateveni
ke to kormí su na aneveni
ki ipa kalítera na ise mónos
ine mikróteros o pónos
Ipa sto gláro na se féri
mu ‘pe to póte monácha aftós to kséri
ke tóte rótise to kátaspro delfíni
ta mágia etuta gia pes mu pios ta líni
Ke kitaga ta pélaga
ke gélaga ke gélaga
ke kitaga ta mavra ta pélaga
ke gélaga ke gélaga
Ogíke to próto to astéri
mu ‘dose ipóschesi kontá mu na se féri
píra t’ astéria me ta dio mu ta chéria
fónaksa sti thálassa mazí su pos ta chálasa
Kitaksa to fáro ki ánapsa tsigáro
ke to fengári óso fotízi eséna mu thimízi
ida sta fotákia sta dio su ta matákia
sto ifestio t’ agérocho to sóma su to
ipérocho
Έkana to telefteo mu tsigáro
ki ipa mazí mu tha se páro.
|
