Να ‘ρχόσουνα στον ύπνο μου σεμνή και λυπημένη
αγία που μαρτύρησε απ’ όλους ξεχασμένη
να γονατίσω ταπεινά και να σε προσκυνήσω
να πω συγγνώμη τρεις φορές και να μετανοήσω
Όμως αυτά τα θαύματα γίνονταν σ’ άλλα χρόνια
τότες που ζούσαν άνθρωποι με καθαρή ψυχή
που κοίταγαν πολύ ψηλά στου ουρανού τ’ αλώνια
και ξέρανε ποιο σύννεφο θα φέρει τη βροχή
Να ‘ρχόσουνα στον ύπνο μου σαν Παναγιά ντυμένη
να μου ‘λεγες η εικόνα σου που βρίσκεται κρυμμένη
βαθιά να σκάψω να τη βρω με χιόνια και λιοπύρι
και να σου χτίσω εκκλησιά και μέγα μοναστήρι
Όμως αυτά τα θαύματα γίνονταν σ’ άλλα χρόνια
τότες που ζούσαν άνθρωποι με καθαρή ψυχή
που κοίταγαν πολύ ψηλά στου ουρανού τ’ αλώνια
και ξέρανε ποιο σύννεφο θα φέρει τη βροχή
|
Na ‘rchósuna ston ípno mu semní ke lipiméni
agia pu martírise ap’ ólus ksechasméni
na gonatíso tapiná ke na se proskiníso
na po singnómi tris forés ke na metanoíso
Όmos aftá ta thafmata ginontan s’ álla chrónia
tótes pu zusan ánthropi me katharí psichí
pu kitagan polí psilá stu uranu t’ alónia
ke ksérane pio sínnefo tha féri ti vrochí
Na ‘rchósuna ston ípno mu san Panagiá ntiméni
na mu ‘leges i ikóna su pu vrískete krimméni
vathiá na skápso na ti vro me chiónia ke liopíri
ke na su chtíso ekklisiá ke méga monastíri
Όmos aftá ta thafmata ginontan s’ álla chrónia
tótes pu zusan ánthropi me katharí psichí
pu kitagan polí psilá stu uranu t’ alónia
ke ksérane pio sínnefo tha féri ti vrochí
|