Τα τσιγάρα αναβοσβήνω
κάνω το πικρό γλυκό
κι ο καπνός που πάει πάνω
φτιάχνει ένα μηδενικό
Φίλοι με ρωτούν τι κάνω
πως τα πάω πως περνώ
κι εγώ ανάβω ένα τσιγάρο
και δεν ξέρω τι να πω
Το ταβάνι θα τρυπήσω
με το νου μου έξω θα βγω
μα ποιος μου ‘βαλε στο χέρι
το τσιγάρο που κρατώ
Αχ ψυχή μου φαντασμένη
και κορμί μου μοναχό
αν εγώ δε σας παντρέψω
σαν τσιγάρο να καώ
|
Ta tsigára anavosvíno
káno to pikró glikó
ki o kapnós pu pái páno
ftiáchni éna midenikó
Fíli me rotun ti káno
pos ta páo pos pernó
ki egó anávo éna tsigáro
ke den kséro ti na po
To taváni tha tripíso
me to nu mu ékso tha vgo
ma pios mu ‘vale sto chéri
to tsigáro pu krató
Ach psichí mu fantasméni
ke kormí mu monachó
an egó de sas pantrépso
san tsigáro na kaó
|