|
Μια έκπληξη για σένανε κρατώ
Θα στην πω αύριο το βράδυ στις οκτώ
Πώς γεννήθηκες σαν αύριο δεν ξεχνώ
Και πως μπαίνεις τώρα στα δεκαοκτώ
Μια νύχτα θα μας μείνει στην καρδιά
Που θα ζήσουμε λιγάκι πιο τρελά
Και θα φύγουνε τ’ ανέμελα τα χρόνια
Όταν σβήσεις και τα είκοσι κεριά
Στον έρωτα χρειάζεται και τόλμη
Ταιριάζουμε σαν γάντι στο υπογράφω γκαραντί
Τα ρούχα πέταξε και έλα να πλαγιάσουμε μαζί
Α, ν’ αγαπηθούμε, ν’ αγαπηθούμε, ν’ αγαπηθούμε ως tο πρωί
Μια έκπληξη σου κάνω με φιλιά
Θα στην πω αύριο το βράδυ στις εννιά
Πως γεννήθηκες σαν αύριο δεν ξεχνάω
Και πως μπαίνεις τώρα στα δεκαεννιά
Μια νύχτα θα σε πάρω αγκαλιά
Ν’ ανάψουμε στ’ αστέρια πυρκαγιά
Να το δώρο της αγάπης μου για σένα
Πριν τα είκοσί σου σβήσεις τα κεριά
|
Mia ékpliksi gia sénane krató
Tha stin po avrio to vrádi stis októ
Pós genníthikes san avrio den ksechnó
Ke pos benis tóra sta dekaoktó
Mia níchta tha mas mini stin kardiá
Pu tha zísume ligáki pio trelá
Ke tha fígune t’ anémela ta chrónia
Όtan svísis ke ta ikosi keriá
Ston érota chriázete ke tólmi
Teriázume san gánti sto ipográfo gkarantí
Ta rucha pétakse ke éla na plagiásume mazí
A, n’ agapithume, n’ agapithume, n’ agapithume os to pri
Mia ékpliksi su káno me filiá
Tha stin po avrio to vrádi stis enniá
Pos genníthikes san avrio den ksechnáo
Ke pos benis tóra sta dekaenniá
Mia níchta tha se páro agkaliá
N’ anápsume st’ astéria pirkagiá
Na to dóro tis agápis mu gia séna
Prin ta ikosí su svísis ta keriá
|
