Τακ, τικ τακ, τικ τακ
στο τζάμι ένα πουλί χτυπάει
που μέσα στη βροχή πονάει
και μ’ απορία με κοιτάει
γιατί το δάκρυ μου κυλάει.
Αχ πόσο μοιάζουμε εμείς οι δυο
ψυχούλα ψάχνω κι εγώ να βρω
έξω κι αν βρέχει, βρέχει κι εδώ
και που φωλιά να ζεσταθώ.
Αχ πόσο μοιάζουμε εμείς οι δυο
άνοιξη να ‘ρθει κι εγώ ζητώ
έξω σκοτάδι, νύχτα κι εδώ
εσύ πετάς μα εγώ δεν μπορώ.
Τακ, τικ τακ, τικ τακ
στο τζάμι ένα πουλί χτυπάει
μια στάλα αγάπης μου ζητάει
και μοιάζει να με συμπονάει
καθώς η πίκρα με γερνάει.
|
Tak, tik tak, tik tak
sto tzámi éna pulí chtipái
pu mésa sti vrochí ponái
ke m’ aporía me kitái
giatí to dákri mu kilái.
Ach póso miázume emis i dio
psichula psáchno ki egó na vro
ékso ki an vréchi, vréchi ki edó
ke pu foliá na zestathó.
Ach póso miázume emis i dio
ániksi na ‘rthi ki egó zitó
ékso skotádi, níchta ki edó
esí petás ma egó den boró.
Tak, tik tak, tik tak
sto tzámi éna pulí chtipái
mia stála agápis mu zitái
ke miázi na me sibonái
kathós i píkra me gernái.
|