Είδα απόψε το φεγγάρι
άλλο χρώμα να `χει πάρει,
κύκλο κόκκινο να γράφει
στων μαλλιών σου το χρυσάφι.
Φυλακτό μου, έβγα πάλι,
να ζηλέψουνε οι άλλοι,
που εγώ θα σε φιλάω,
αγκαλιά θα σε κρατάω.
Τ’ άκου, τ’ άκου τ’ όνειρό μου,
να `σαι πάντα στο πλευρό μου,
τ’ άκου και σε λίγο φτάνει
για φιλί και για στεφάνι.
Όλα τα καλά σου τα είδα
της ψυχούλας μου νεράιδα,
κι όπου σε πονεί θα γιάνω,
ό, τι θέλεις θα σ’ το κάνω.
Ουρανός κι εσύ αστέρι,
της ζωούλας μου το ταίρι.
Όταν πέφτεις θα σε πιάσω,
την ευχή μου να μη χάσω.
|
Ida apópse to fengári
állo chróma na `chi pári,
kíklo kókkino na gráfi
ston mallión su to chrisáfi.
Filaktó mu, évga páli,
na zilépsune i álli,
pu egó tha se filáo,
agkaliá tha se kratáo.
T’ áku, t’ áku t’ óniró mu,
na `se pánta sto plevró mu,
t’ áku ke se lígo ftáni
gia filí ke gia stefáni.
Όla ta kalá su ta ida
tis psichulas mu neráida,
ki ópu se poni tha giáno,
ó, ti thélis tha s’ to káno.
Oiranós ki esí astéri,
tis zoulas mu to teri.
Όtan péftis tha se piáso,
tin efchí mu na mi cháso.
|