Ετοιμάζω τα πράγματα
Ξεσκονίζω τα όνειρά μου
Κάθε βλέμμα σου με διαπερνά
Ταξιδεύει τη καρδιά μου
Δε με νοιάζει αν είσαι ουρανός
Περιπέτεια ή παράδεισός μου
Δε με νοιάζει αν είσαι βυθός
Χάος ή το φως μου
Ένα ξέρω, ένα, μόνο ένα
Πως μαζί σου θέλω να χαθώ
Ταξίδι για το άγνωστο
Πάρε με να κάνουμε, δε φοβάμαι
Ταξίδι για το άγνωστο
Και πως θα γυρίσω ας μη θυμάμαι
Στους καινούργιους δρόμους
Που μου δείχνεις
Κλείνω τα μάτια και πάω
Κάθε λέξη σου σπίθα τρελή
Την ψυχή μου θα ανατινάξει
Και το νιώθω πως φτάνει η στιγμή
Που φωτιά παράξενη θα ανάψει
Δε σε ξέρω ακόμα καλά
Μα οι φόβοι πουλιά
Κι έχουν πετάξει
|
Etimázo ta prágmata
Kseskonízo ta ónirá mu
Káthe vlémma su me diaperná
Taksidevi ti kardiá mu
De me niázi an ise uranós
Peripétia í parádisós mu
De me niázi an ise vithós
Cháos í to fos mu
Έna kséro, éna, móno éna
Pos mazí su thélo na chathó
Taksídi gia to ágnosto
Páre me na kánume, de fováme
Taksídi gia to ágnosto
Ke pos tha giríso as mi thimáme
Stus kenurgius drómus
Pu mu dichnis
Klino ta mátia ke páo
Káthe léksi su spítha trelí
Tin psichí mu tha anatináksi
Ke to niótho pos ftáni i stigmí
Pu fotiá parákseni tha anápsi
De se kséro akóma kalá
Ma i fóvi puliá
Ki échun petáksi
|