|
Όνειρο κι αυτό
σ’ αγγίζω και σε χάνω
μάτια μου γλυκά μου
αχ πόσο σ’ αγαπώ
Ένα σου φιλί
θέλω να χορτάσω
αχ να το κρατήσω
για πάντα φυλακτό
Βγαίνω στη βροχή
μόνο αυτή σου μοιάζει
μάνα που αγκαλιάζει
ό,τι όμορφο ξεχνώ
Έφερα κρασί
αντάμα να το πιούμε
που φεύγεις να τα πούμε
για ύστερη φορά
Και σου τραγουδώ
δεν μπορώ να κλάψω
μέσα απ’ το τραγούδι
βρίσκω ό,τι αγαπώ
|
Όniro ki aftó
s’ angizo ke se cháno
mátia mu gliká mu
ach póso s’ agapó
Έna su filí
thélo na chortáso
ach na to kratíso
gia pánta filaktó
Ogeno sti vrochí
móno aftí su miázi
mána pu agkaliázi
ó,ti ómorfo ksechnó
Έfera krasí
antáma na to piume
pu fevgis na ta pume
gia ísteri forá
Ke su tragudó
den boró na klápso
mésa ap’ to tragudi
vrísko ó,ti agapó
|
