Μια Κυριακή στη Λάρισα,
σε είδα και λαχτάρησα.
Τα ίχνη σου είχαν χαθεί
κι εγώ στη Δράμα είχα βρεθεί.
Ένα πρωί στην Αίγινα,
για σένα μόνος μου έπινα.
Χίλιες φορές μετάνιωσα,
που σ’ άφησα στην Άμφισσα
Και χάθηκα στη διαδρομή
Θεσσαλονίκη Επανομή
όταν το πρώτο σου φιλί
μου `δωσες στην Κομοτηνή.
Και χάθηκα τόσες φορές
στου ερωτά σου τις στροφές
μα ήσουν άγονη γραμμή
όσες οι πόλεις και οι καημοί.
Μια μέρα στη Χαλκίδα,
έκανα πως δε σ’ είδα.
Σπάσαν τα φρένα της καρδιάς
μες στα στενά της Λιβαδειάς.
Αύγουστος ήτανε στην Πάτρα
που μου `δωσες γαλάζια χάντρα.
Και Πάσχα στην Κεφαλλονιά
μου `δειξες τόση απονιά.
Ξημέρωμα στην Μυτιλήνη
σε σκέφτομαι και μου την δίνει
μα εύχομαι να περνάς καλά
τώρα που ζεις στα Τρίκαλα.
Και χάθηκα στη διαδρομή
Θεσσαλονίκη Επανομή
όταν το πρώτο σου φιλί
μου `δωσες στην Κομοτηνή.
Και χάθηκα τόσες φορές
στου ερωτά σου τις στροφές
μα ήσουν άγονη γραμμή
όσες οι πόλεις και οι καημοί.
|
Mia Kiriakí sti Lárisa,
se ida ke lachtárisa.
Ta íchni su ichan chathi
ki egó sti Dráma icha vrethi.
Έna pri stin Egina,
gia séna mónos mu épina.
Chílies forés metániosa,
pu s’ áfisa stin Άmfissa
Ke cháthika sti diadromí
Thessaloníki Epanomí
ótan to próto su filí
mu `doses stin Komotiní.
Ke cháthika tóses forés
stu erotá su tis strofés
ma ísun ágoni grammí
óses i pólis ke i kaimi.
Mia méra sti Chalkída,
ékana pos de s’ ida.
Spásan ta fréna tis kardiás
mes sta stená tis Livadiás.
Avgustos ítane stin Pátra
pu mu `doses galázia chántra.
Ke Páscha stin Kefalloniá
mu `dikses tósi aponiá.
Ksiméroma stin Mitilíni
se skéftome ke mu tin díni
ma efchome na pernás kalá
tóra pu zis sta Tríkala.
Ke cháthika sti diadromí
Thessaloníki Epanomí
ótan to próto su filí
mu `doses stin Komotiní.
Ke cháthika tóses forés
stu erotá su tis strofés
ma ísun ágoni grammí
óses i pólis ke i kaimi.
|