Μήνας γεννάει τον άλλο μήνα
και περπατάν μαζί
μα στην παλιά την Ταορμίνα
τίποτα πια δεν ζει
Σώπα λοιπόν μην βγάζεις άχνα
και ρίξε μια ματιά
κάπου βαθειά στου κόσμου τα σπλάχνα
κοιμάται μια φωτιά
Κάθε φορά
ίδιο ίδιο το παραμύθι
με τη χαρά
πάντα πάντα κι η συμφορά
Μη μου μιλήσεις για ταξίδια
για γαλανά νερά
σάπια της βάρκας τα σανίδια
δεξιά κι αριστερά
Βρες ανεμόσκαλα κι ανέβα
στων άστρων τα κλαδιά
πριν το φαρμάκι μέσα στην φλέβα
να φτάσει στην καρδιά
|
Mínas gennái ton állo mína
ke perpatán mazí
ma stin paliá tin Taormína
típota pia den zi
Sópa lipón min vgázis áchna
ke ríkse mia matiá
kápu vathiá stu kósmu ta spláchna
kimáte mia fotiá
Káthe forá
ídio ídio to paramíthi
me ti chará
pánta pánta ki i simforá
Mi mu milísis gia taksídia
gia galaná nerá
sápia tis várkas ta sanídia
deksiá ki aristerá
Ores anemóskala ki anéva
ston ástron ta kladiá
prin to farmáki mésa stin fléva
na ftási stin kardiá
|