|
Έξι δέκα τρία μηδέν τριάντα εννιά
ταυτότητα μου δίνουν και ήτα έχει μπροστά
το νούμερό μου είναι το νούμερό μου είναι
το νούμερό μου είναι σ’ όλα τα χαρτιά.
Ταυτότητα λεφτά κλειδιά και άδεια
η έξοδος μου προβληματική
τα μάτια μου σε ντίτζιταλ σκοτάδια
κι η λογική μου αναλογική.
Ύψιλον άλφα βήτα σαράντα εξήντα οκτώ
το νούμερο στ’ αμάξι κοιτάω να μη μπλεχτώ
το σπίτι είναι το τρίτο στο τέταρτο στενό
διαμέρισμα δεκάξι και όροφος οκτώ.
Με νούμερο στολίζομαι και πάω,
παπούτσια παντελόνι και μακό
τις ώρες στο ρολόι κυνηγάω
στο πάρκινγκ μπρος τα κέρματα μετρώ.
Τις μνήμες μία μία στο μόνιτορ κοιτάω
καινούργιες παραμέτρους στο πρόγραμμα περνάω
στραβώνουν οι επαφές μου δεν ξέρω τι πατάω
γρήγορα βρες και πες μου τον κωδικό του σ’ αγαπάω.
Δώσ’ μου κλειδί το πρόγραμμα να σπάσω
να φτάσω στης αγάπης τα νερά
τ’ αστέρια θα ‘ναι πάντα από πάνω
κι η γη μου θα γυρνάει κανονικά.
|
Έksi déka tría midén triánta enniá
taftótita mu dínun ke íta échi brostá
to numeró mu ine to numeró mu ine
to numeró mu ine s’ óla ta chartiá.
Taftótita leftá klidiá ke ádia
i éksodos mu provlimatikí
ta mátia mu se ntítzital skotádia
ki i logikí mu analogikí.
Ύpsilon álfa víta saránta eksínta októ
to numero st’ amáksi kitáo na mi blechtó
to spíti ine to tríto sto tétarto stenó
diamérisma dekáksi ke órofos októ.
Me numero stolízome ke páo,
paputsia pantelóni ke makó
tis óres sto rolói kinigáo
sto párkingk bros ta kérmata metró.
Tis mnímes mía mía sto mónitor kitáo
kenurgies paramétrus sto prógramma pernáo
stravónun i epafés mu den kséro ti patáo
grígora vres ke pes mu ton kodikó tu s’ agapáo.
Dós’ mu klidí to prógramma na spáso
na ftáso stis agápis ta nerá
t’ astéria tha ‘ne pánta apó páno
ki i gi mu tha girnái kanoniká.
|
