Είχα ακούσει ενός μπεκρή την ιστορία
σ’ ένα λιμάνι, σε μια χώρα μακρινή
όμως την ξέχασα στην πρώτη ευκαιρία
γιατί δεν πίστεψα πως είναι αληθινή
Μου είχε πει γιατί οι άντρες κλαίνε
γιατί μεθάνε κάθε βράδυ μοναχοί
γιατί με θάνατο τα σωθικά τους καίνε
γιατί τα δάκρυα κυλάνε σαν βροχή
Πόσο μεγάλη ήταν για μένα η τιμωρία
όταν αγάπησα και εγώ κάποια μικρή
τότε θυμήθηκα αυτή την ιστορία
τότε κατάλαβα τα λόγια του μπεκρή
Μου είχε πει γιατί οι άντρες κλαίνε
γιατί μεθάνε κάθε βράδυ μοναχοί
γιατί με θάνατο τα σωθικά τους καίνε
γιατί τα δάκρυα κυλάνε σαν βροχή
|
Icha akusi enós bekrí tin istoría
s’ éna limáni, se mia chóra makriní
ómos tin kséchasa stin próti efkería
giatí den pístepsa pos ine alithiní
Mu iche pi giatí i ántres klene
giatí metháne káthe vrádi monachi
giatí me thánato ta sothiká tus kene
giatí ta dákria kiláne san vrochí
Póso megáli ítan gia ména i timoría
ótan agápisa ke egó kápia mikrí
tóte thimíthika aftí tin istoría
tóte katálava ta lógia tu bekrí
Mu iche pi giatí i ántres klene
giatí metháne káthe vrádi monachi
giatí me thánato ta sothiká tus kene
giatí ta dákria kiláne san vrochí
|