Η τελευταία μας φορά
Δώρο Θεού ή συμφορά
Δε μου μένει καιρός να σε πείσω
Και το σώμα αυτό παίρνω πίσω
Στην άδεια θέση μου θα βρεις
Ένα σημείωμα βροχής
Μα στη θύελλα όταν ξυπνήσεις
Να με δεις ξανά μη ζητήσεις
Σε κρατώ σφιχτά στα σκοτεινά
Τελευταία φορά
Δε θα πω το σ’ αγαπώ ξανά
Τώρα τίποτα πια
Σε κρατώ σφιχτά στα σκοτεινά
Τελευταία φορά
Σε κοιτώ και κάτι με πονά
Τελευταία φορά
Πέντε και μισή
Σε ρωτάω σιωπηλά
Πως γίναν κομμάτια εκείνα τα φιλιά
Πέντε και μισή
Όνειρα κοιτάς
Τέλειωσε, τέλειωσε τ’ όνειρο για μας
Την τελευταία μας φορά
Βουρκώνει κάποια διαφορά
Ήμουν μόνη και το βεβαιώνει
Δάκρυ υπογραφή στο σεντόνι
Εδώ αφήνω την καρδιά
Στο μαξιλάρι τα κλειδιά
Δυο φιλιά στο χαλί να πετάξεις
Μα δε θα με βρεις μη με ψάξεις
|
I teleftea mas forá
Dóro Theu í simforá
De mu méni kerós na se piso
Ke to sóma aftó perno píso
Stin ádia thési mu tha vris
Έna simioma vrochís
Ma sti thíella ótan ksipnísis
Na me dis ksaná mi zitísis
Se krató sfichtá sta skotiná
Teleftea forá
De tha po to s’ agapó ksaná
Tóra típota pia
Se krató sfichtá sta skotiná
Teleftea forá
Se kitó ke káti me poná
Teleftea forá
Pénte ke misí
Se rotáo siopilá
Pos ginan kommátia ekina ta filiá
Pénte ke misí
Όnira kitás
Téliose, téliose t’ óniro gia mas
Tin teleftea mas forá
Ourkóni kápia diaforá
Ήmun móni ke to veveóni
Dákri ipografí sto sentóni
Edó afíno tin kardiá
Sto maksilári ta klidiá
Dio filiá sto chalí na petáksis
Ma de tha me vris mi me psáksis
|