Για τελευταία φορά θα ακούσω τι θα πεις
Μα να με πείσεις πια σου λέω δεν μπορείς
Δε θέλω
Για τελευταία φορά στα χέρια σου κρατάς
Σημάδια μιας ζωής, συντρίμμια μιας καρδιάς
Δε θέλω
Δεν έχω αντοχή, δεν έχω ψυχή
Δεν έχω δύναμη, αλλάζω ζωή
Για τελευταία φορά άσε με να σου πω
Όσο κι αν σε πονά τόσο πονάω κι εγώ
Πόσο κουράστηκα για δύο ν’ αγαπώ, δε θέλω
Πρέπει κι εγώ μια φορά
Για πρώτη μου φορά εμένα να σκεφτώ
Αυτή είναι η διαφορά βαρέθηκα να ζω
Για σένα πάντα εγώ, για σένα όλα εγώ, δε θέλω
Για τελευταία φορά
Για τελευταία φορά θ’ ακούσω τι μου λες
Λόγια που τα άκουσα αμέτρητες φορές
Δε θέλω
Δεν έχω αντοχή, δεν έχω ψυχή
Δεν έχω δύναμη, αλλάζω ζωή
|
Gia teleftea forá tha akuso ti tha pis
Ma na me pisis pia su léo den boris
De thélo
Gia teleftea forá sta chéria su kratás
Simádia mias zoís, sintrímmia mias kardiás
De thélo
Den écho antochí, den écho psichí
Den écho dínami, allázo zoí
Gia teleftea forá áse me na su po
Όso ki an se poná tóso ponáo ki egó
Póso kurástika gia dío n’ agapó, de thélo
Prépi ki egó mia forá
Gia próti mu forá eména na skeftó
Aftí ine i diaforá varéthika na zo
Gia séna pánta egó, gia séna óla egó, de thélo
Gia teleftea forá
Gia teleftea forá th’ akuso ti mu les
Lógia pu ta ákusa amétrites forés
De thélo
Den écho antochí, den écho psichí
Den écho dínami, allázo zoí
|