Χίλια βράδια εγώ για σένα
έχασα τον ύπνο μου
κι αν πικρά με μίσος είπα
λόγια με το δίκιο μου.
Άξιζε να πω άλλα τόσα
και να σε καταραστώ
μα κατάρα πως να βγάλω
αφού τόσο σ’ αγαπώ.
Δίχως αφορμή κι αιτία
έκλαψα με σπαραγμό
κι ένιωσα στα σωθικά μου
καταιγίδα και σεισμό.
Τέλος πάντων τι συμβαίνει
δώσ’ μου μια εξήγηση
για ποιο λόγο ανάμεσά μας
μπήκε η παρεξήγηση.
Χίλια βράδια η καρδιά μου
ψήθηκε στον πυρετό
και δεν άφησα φαρμάκι
δυνατό να μην το πιω.
Τέλος πάντων τι συμβαίνει
δώσ’ μου μια εξήγηση
για ποιο λόγο ανάμεσά μας
μπήκε η παρεξήγηση.
|
Chília vrádia egó gia séna
échasa ton ípno mu
ki an pikrá me mísos ipa
lógia me to díkio mu.
Άksize na po álla tósa
ke na se katarastó
ma katára pos na vgálo
afu tóso s’ agapó.
Díchos aformí ki etía
éklapsa me sparagmó
ki éniosa sta sothiká mu
kategida ke sismó.
Télos pánton ti simveni
dós’ mu mia eksígisi
gia pio lógo anámesá mas
bíke i pareksígisi.
Chília vrádia i kardiá mu
psíthike ston piretó
ke den áfisa farmáki
dinató na min to pio.
Télos pánton ti simveni
dós’ mu mia eksígisi
gia pio lógo anámesá mas
bíke i pareksígisi.
|