|
Οι παλιές αγάπες πονάνε,
σαν τους εφιάλτες γυρνάνε,
θέλω να σε βρω μα φοβάμαι πολύ
είσαι στο μυαλό μια εικόνα θολή…
Τέλος του αιώνα νιώθω πιο μόνος
μέσα μου σταγόνα μοιάζει ο χρόνος
Τέλος του αιώνα κάτι αλλάζει
νιώθω τη σιωπή σου να με φωνάζει…
Είναι άδεια πολύ ο κόσμος,
μοιάζει με πιστόλι ο φόβος,
γκρίζα εποχή και το μέλλον αργεί
τ’ όνειρο βροχή σε μια δύσκολη γη…
Τέλος του αιώνα νιώθω πιο μόνος
μέσα μου σταγόνα μοιάζει ο χρόνος
Τέλος του αιώνα κάτι αλλάζει
νιώθω τη σιωπή σου να με φωνάζει…
Μόνο η αγάπη μένει εδώ
βγες απ’ τη σκιά σου για να σε δω…
|
I paliés agápes ponáne,
san tus efiáltes girnáne,
thélo na se vro ma fováme polí
ise sto mialó mia ikóna tholí…
Télos tu eóna niótho pio mónos
mésa mu stagóna miázi o chrónos
Télos tu eóna káti allázi
niótho ti siopí su na me fonázi…
Ine ádia polí o kósmos,
miázi me pistóli o fóvos,
gkríza epochí ke to méllon argi
t’ óniro vrochí se mia dískoli gi…
Télos tu eóna niótho pio mónos
mésa mu stagóna miázi o chrónos
Télos tu eóna káti allázi
niótho ti siopí su na me fonázi…
Móno i agápi méni edó
vges ap’ ti skiá su gia na se do…
|
