Αν είμαι απόψε τρελή,
και μετράω καρδιά και κραυγή,
φταίει η Σελήνη,
Σάββατο βράδυ βυθός,
Κυριακή των ψυχών που διψούν,
για ό,τι σβήνει.
Αυτό το σώμα το γυμνό,
θα μου το πάρει,
ο εραστής ο σκοτεινός,
κι ο άδειος ουρανός.
Γυρίζω τρελή και φωνάζω,
για τέσσερα φιλιά,
απόψε φοράω τακούνια,
μετάξια και λούσα,
το ξέρω πως παίζω γυμνή,
κι εγώ με τη φωτιά,
μα είμαι φτιαγμένη από σάρκα,
και πάντα διψούσα.
Λύνω τα μαύρα μαλλιά,
τα κουμπιά μου ανοιχτά στη βροχή,
μα δε με νοιάζει,
Σάββατο βράδυ βυθός,
Κυριακή των ψυχών που περνούν,
καθώς χαράζει.
Αυτό το σώμα το γυμνό,
θα μου το πάρει,
ο εραστής ο σκοτεινός,
κι ο άδειος ουρανός.
Γυρίζω τρελή και φωνάζω,
για τέσσερα φιλιά,
απόψε φοράω τακούνια,
μετάξια και λούσα,
το ξέρω πως παίζω γυμνή,
κι εγώ με τη φωτιά,
μα είμαι φτιαγμένη από σάρκα,
και πάντα διψούσα.
Μα είμαι φτιαγμένη από σάρκα,
και πάντα διψούσα,
μα είμαι φτιαγμένη από σάρκα,
διψούσα.
|
An ime apópse trelí,
ke metráo kardiá ke kravgí,
ftei i Selíni,
Sávvato vrádi vithós,
Kiriakí ton psichón pu dipsun,
gia ó,ti svíni.
Aftó to sóma to gimnó,
tha mu to pári,
o erastís o skotinós,
ki o ádios uranós.
Girízo trelí ke fonázo,
gia téssera filiá,
apópse foráo takunia,
metáksia ke lusa,
to kséro pos pezo gimní,
ki egó me ti fotiá,
ma ime ftiagméni apó sárka,
ke pánta dipsusa.
Líno ta mavra malliá,
ta kubiá mu anichtá sti vrochí,
ma de me niázi,
Sávvato vrádi vithós,
Kiriakí ton psichón pu pernun,
kathós charázi.
Aftó to sóma to gimnó,
tha mu to pári,
o erastís o skotinós,
ki o ádios uranós.
Girízo trelí ke fonázo,
gia téssera filiá,
apópse foráo takunia,
metáksia ke lusa,
to kséro pos pezo gimní,
ki egó me ti fotiá,
ma ime ftiagméni apó sárka,
ke pánta dipsusa.
Ma ime ftiagméni apó sárka,
ke pánta dipsusa,
ma ime ftiagméni apó sárka,
dipsusa.
|