|
Μες στα τόσα που `χω ζήσει, το `ζησα κι αυτό
κι ήτανε κάτι μαγικό
ήταν απαλό σαν χάδι, ήτανε πολύ γλυκό το βράδυ
στο Λυκαβηττό
Ήρθανε νωρίς και στήσαν κάμερες πολλές
ήτανε και μπάτσοι με στολές
ήρθανε κι οι πρώτοι φίλοι, έπεφτε αργά το δείλι
ήρθαν και κάποιες κολλητές
Και περνούσε η ώρα κι ανέβαιναν πολλοί
πιο πολλοί, πιο πολλοί πιο πολλοί
Και περνούσε η ώρα και κάθησαν κοντά F
πιο κοντά, πιο κοντά, πιο κοντά
Ήρθαν μερικοί με φίλους, κι άλλοι χωριστά
ήρθαν κι οικογένειες με παιδιά
ήρθαν μαθητές κι εργάτες, ήρθαν νεοδημοκράτες
ήρθαν και κάμποσα φρικιά
Ήρθαν παχουλές κυρίες, ήρθαν φοιτητές
ήρθαν και γκόμενες παλιές
κι όπου γύρω μου κοιτούσα, όση ώρα τραγουδούσα
έβλεπα φάτσες γελαστές
Και περνούσ’ η ώρα και νιώθαμε καλά
πιο καλά, πιο καλά, πιο καλά
και περνούσ’ η και νιώθαμε κοντά
πιο κοντά, πιο κοντά, πιο κοντά
|
Mes sta tósa pu `cho zísi, to `zisa ki aftó
ki ítane káti magikó
ítan apaló san chádi, ítane polí glikó to vrádi
sto Likavittó
Ήrthane norís ke stísan kámeres pollés
ítane ke bátsi me stolés
írthane ki i próti fíli, épefte argá to dili
írthan ke kápies kollités
Ke pernuse i óra ki anévenan polli
pio polli, pio polli pio polli
Ke pernuse i óra ke káthisan kontá F
pio kontá, pio kontá, pio kontá
Ήrthan meriki me fílus, ki álli choristá
írthan ki ikogénies me pediá
írthan mathités ki ergátes, írthan neodimokrátes
írthan ke kábosa frikiá
Ήrthan pachulés kiríes, írthan fitités
írthan ke gkómenes paliés
ki ópu giro mu kitusa, ósi óra tragudusa
évlepa fátses gelastés
Ke pernus’ i óra ke nióthame kalá
pio kalá, pio kalá, pio kalá
ke pernus’ i ke nióthame kontá
pio kontá, pio kontá, pio kontá
|
