Κάποτε σε ήθελα και για σένανε πονούσα,
τα κουδούνια έσπαγα κι όλο σου τηλεφωνούσα,
πάντα τα κατάφερνες ποτέ να μη βρεθούμε,
όμως ήρθε ο καιρός και τώρα θες ν’ αγαπηθούμε.
Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια, τώρα είναι πια αργά,
αν γυρίσεις πάλι πίσω δε θα είμαι εδώ ξανά,
τέτοια ώρα, τέτοια λόγια, τώρα είναι πια αργά,
έχω φύγει από σένα, είμαι σ’ άλλη αγκαλιά.
Κάποτε σε ήθελα και για σένα μόνο ζούσα,
έστω και για μια φορά να σε δω εκλιπαρούσα,
πάντα τα κατάφερνες ποτέ να μη βρεθούμε,
όμως ήρθε ο καιρός και τώρα θες ν’ αγαπηθούμε.
Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια, τώρα είναι πια αργά,
αν γυρίσεις πάλι πίσω δε θα είμαι εδώ ξανά,
τέτοια ώρα, τέτοια λόγια, τώρα είναι πια αργά,
έχω φύγει από σένα, είμαι σ’ άλλη αγκαλιά
|
Kápote se íthela ke gia sénane ponusa,
ta kudunia éspaga ki ólo su tilefonusa,
pánta ta katáfernes poté na mi vrethume,
ómos írthe o kerós ke tóra thes n’ agapithume.
Tétia óra, tétia lógia, tóra ine pia argá,
an girísis páli píso de tha ime edó ksaná,
tétia óra, tétia lógia, tóra ine pia argá,
écho fígi apó séna, ime s’ álli agkaliá.
Kápote se íthela ke gia séna móno zusa,
ésto ke gia mia forá na se do ekliparusa,
pánta ta katáfernes poté na mi vrethume,
ómos írthe o kerós ke tóra thes n’ agapithume.
Tétia óra, tétia lógia, tóra ine pia argá,
an girísis páli píso de tha ime edó ksaná,
tétia óra, tétia lógia, tóra ine pia argá,
écho fígi apó séna, ime s’ álli agkaliá
|