Πέρασαν τόσοι μήνες μακριά σου
δεν έδωσες σημεία ζωής
μου είπες να ξεχάσω το όνομά σου
μου είπες θα εξαφανιστείς
Κόλαση θα ‘μαι
για σένα
κόλαση σιωπής
Θ’ ακούς τη φωνή μου τις νύχτες
θ’ ακούς των φιλιών μου τους ήχους
θ’ ακούς τα τραγούδια που λέω για σένα
Θ’ ακούς τη φωνή μου τις νύχτες
θ’ ακούς των φιλιών μου τους ήχους
θ’ ακούς την καρδιά σου που κλαίει… για μένα
Μαθαίνω νέα σου από τους φίλους
και άνετος γυρίζεις αλλού
χανόμαστε σε δρόμους παράλληλους
μα όμως θα με βρίσκεις παντού
|
Pérasan tósi mínes makriá su
den édoses simia zoís
mu ipes na ksecháso to ónomá su
mu ipes tha eksafanistis
Kólasi tha ‘me
gia séna
kólasi siopís
Th’ akus ti foní mu tis níchtes
th’ akus ton filión mu tus íchus
th’ akus ta tragudia pu léo gia séna
Th’ akus ti foní mu tis níchtes
th’ akus ton filión mu tus íchus
th’ akus tin kardiá su pu klei… gia ména
Matheno néa su apó tus fílus
ke ánetos girízis allu
chanómaste se drómus parállilus
ma ómos tha me vrískis pantu
|