Για μένανε γέρασες, μανούλα μου,
μπουκιά μπουκιά μ’ ανάθρεψες
κι όλα τα λησμόνησα, αχ! και σε περιφρόνησα,
κι όλα τα λησμόνησα, αχ! και σε περιφρόνησα.
Για μια γυναίκα σου ‘κλεισα την πόρτα
σου είπα λόγια, μάνα μου, πικρά
κι όταν μ’ άφησε κι εκείνη, ήρθες όπως πρώτα
και μου έδωσες αγάπη και παρηγοριά.
Αχάριστα σου φέρθηκα, μανούλα μου
για μια καρδιά π’ αγάπησα,
μάνα μου πώς μπόρεσες αχ! και μου το συγχώρεσες,
μάνα μου πώς μπόρεσες αχ! και μου το συγχώρεσες.
Για μια γυναίκα σου ‘κλεισα την πόρτα
σου είπα λόγια, μάνα μου, πικρά
κι όταν μ’ άφησε κι εκείνη, ήρθες όπως πρώτα
και μου έδωσες αγάπη και παρηγοριά.
|
Gia ménane gérases, manula mu,
bukiá bukiá m’ anáthrepses
ki óla ta lismónisa, ach! ke se perifrónisa,
ki óla ta lismónisa, ach! ke se perifrónisa.
Gia mia gineka su ‘klisa tin pórta
su ipa lógia, mána mu, pikrá
ki ótan m’ áfise ki ekini, írthes ópos próta
ke mu édoses agápi ke parigoriá.
Achárista su férthika, manula mu
gia mia kardiá p’ agápisa,
mána mu pós bóreses ach! ke mu to sigchóreses,
mána mu pós bóreses ach! ke mu to sigchóreses.
Gia mia gineka su ‘klisa tin pórta
su ipa lógia, mána mu, pikrá
ki ótan m’ áfise ki ekini, írthes ópos próta
ke mu édoses agápi ke parigoriá.
|