Πέφτουν σαν βροχή δάκρυα στα μάτια μου
βλέπω της καρδιάς τώρα τα κομμάτια μου
κάνει παγωνιά
λείπεις κι η ψυχή μου νιώθει ερημιά
άδεια τα βράδια μου
Τη μοναξιά φοβάμαι
χωρίς εσένα δεν κοιμάμαι
σαν μια γλυκιά μπαλάντα
μες την ψυχή μου είσαι πάντα
Θέλω να σε δω
Ούτε μια φωνή ένα τηλεφώνημα
μόνο η ζωή μένει τώρα μόνιμα
μένει τώρα εδώ
πάλι μες το δρόμο μου θα βρω
ίχνη ανώνυμα
Τη μοναξιά φοβάμαι
χωρίς εσένα δεν κοιμάμαι
σαν μια γλυκιά μπαλάντα
μες την ψυχή μου είσαι πάντα
Θέλω να σε δω…
Θέλω να σε δω
γιατί φοβάμαι μόνη μου να ζω
και με το δάκρυ
γράφω σ’ αγαπώ
|
Péftun san vrochí dákria sta mátia mu
vlépo tis kardiás tóra ta kommátia mu
káni pagoniá
lipis ki i psichí mu nióthi erimiá
ádia ta vrádia mu
Ti monaksiá fováme
chorís eséna den kimáme
san mia glikiá balánta
mes tin psichí mu ise pánta
Thélo na se do
Oíte mia foní éna tilefónima
móno i zoí méni tóra mónima
méni tóra edó
páli mes to drómo mu tha vro
íchni anónima
Ti monaksiá fováme
chorís eséna den kimáme
san mia glikiá balánta
mes tin psichí mu ise pánta
Thélo na se do…
Thélo na se do
giatí fováme móni mu na zo
ke me to dákri
gráfo s’ agapó
|