Άναψες τα φώτα τέρμα γκάζι
το ‘χω ξαναζήσει δε με νοιάζει
έχω αντοχές να επιζήσω
μα για σένα θα στοιχηματίσω
Θα ‘ρχονται στιγμές πικρές θυμήσου
βάρος θα μαι στη συνείδησή σου
η ζωή σου ψέμα και το βλέμμα μελαγχολικό
Θα ‘ρχονται στιγμές που θα σωπαίνεις
δρόμοι που ποτέ δε θα πηγαίνεις
απ τις αναμνήσεις θα μαθαίνεις
τι ήμουνα εγώ και θα πεθαίνεις
Εύκολα ξεχνάς διαπιστωμένα
συναισθήματα σου κλειδωμένα
δέθηκες πολύ γι’ αυτό και φεύγεις
κρύβεσαι καλά μα δεν ξεφεύγεις
Θα ‘ρχονται στιγμές πικρές θυμήσου
βάρος θα ‘μαι στη συνείδησή σου
η ζωή σου ψέμα και το βλέμμα μελαγχολικό
Θα ‘ρχονται στιγμές που θα σωπαίνεις
δρόμοι που ποτέ δε θα πηγαίνεις
απ τις αναμνήσεις θα μαθαίνεις
τι ήμουνα εγώ και θα πεθαίνεις
|
Άnapses ta fóta térma gkázi
to ‘cho ksanazísi de me niázi
écho antochés na epizíso
ma gia séna tha stichimatíso
Tha ‘rchonte stigmés pikrés thimísu
város tha me sti sinidisí su
i zoí su pséma ke to vlémma melagcholikó
Tha ‘rchonte stigmés pu tha sopenis
drómi pu poté de tha pigenis
ap tis anamnísis tha mathenis
ti ímuna egó ke tha pethenis
Efkola ksechnás diapistoména
sinesthímata su klidoména
déthikes polí gi’ aftó ke fevgis
krívese kalá ma den ksefevgis
Tha ‘rchonte stigmés pikrés thimísu
város tha ‘me sti sinidisí su
i zoí su pséma ke to vlémma melagcholikó
Tha ‘rchonte stigmés pu tha sopenis
drómi pu poté de tha pigenis
ap tis anamnísis tha mathenis
ti ímuna egó ke tha pethenis
|