Θα φύγω απόψε, θ’ ακολουθήσω το φεγγάρι κι όπου βγω,
δε θα με πάρουνε χαμπάρι, θα χαθώ,
κι όπως θα φεύγω, με τ’ αστέρια συντροφιά,
θα `χω τ’ αγέρι μόνο να με κυνηγά.
Κι όπως θ’ απλώνεται στ’ απέραντο η ψυχή μου
σε γαλαξίες με γλυκές αστροφεγγιές,
θα λησμονήσω που πήγε στράφι η ζωή μου,
σ΄αυτόν τον κόσμο με τις ψεύτικες μαγκιές.
Θα φύγω απόψε, θ’ ακολουθήσω το φεγγάρι κι όπου βγω,
θα `χω τους γλάρους συντροφιά και το Θεό,
κι όταν θα γέρνω, λίγο να ξεκουραστώ,
θα `χω απέραντο, να βλέπω, ουρανό.
Κι όπως θ’ απλώνεται στ’ απέραντο η ψυχή μου
σε γαλαξίες με γλυκές αστροφεγγιές,
θα λησμονήσω που πήγε στράφι η ζωή μου,
σ΄αυτόν τον κόσμο με τις ψεύτικες μαγκιές.
|
Tha fígo apópse, th’ akoluthíso to fengári ki ópu vgo,
de tha me párune chabári, tha chathó,
ki ópos tha fevgo, me t’ astéria sintrofiá,
tha `cho t’ agéri móno na me kinigá.
Ki ópos th’ aplónete st’ apéranto i psichí mu
se galaksíes me glikés astrofengiés,
tha lismoníso pu píge stráfi i zoí mu,
s΄aftón ton kósmo me tis pseftikes magkiés.
Tha fígo apópse, th’ akoluthíso to fengári ki ópu vgo,
tha `cho tus glárus sintrofiá ke to Theó,
ki ótan tha gérno, lígo na ksekurastó,
tha `cho apéranto, na vlépo, uranó.
Ki ópos th’ aplónete st’ apéranto i psichí mu
se galaksíes me glikés astrofengiés,
tha lismoníso pu píge stráfi i zoí mu,
s΄aftón ton kósmo me tis pseftikes magkiés.
|