Δεν το αντέχω ν’ αγαπάς και κάποιον άλλον,
νιώθω πως έχω την καρδιά σου φυλακή.
Κι όσο κι αν λιώσω στον καημό μου το μεγάλο,
πήγαινε, αγάπη μου, στη νέα σου ζωή.
Κι αν εσύ λυπάσαι να με διώξεις,
εγώ θα φύγω μόνος μου.
Μαχαιριά αν δε θες να μου δώσεις,
μου τη δίνει ο πόνος μου.
Είναι μαράζι και καημός μέσα στα στήθια
αυτός ο ρόλος ο διπλός που ακολουθείς.
Ήσουν αγάπη, όνειρό μου και συνήθεια,
όμως χωρίζουνε οι δρόμοι της ζωής.
Κι αν εσύ λυπάσαι να με διώξεις,
εγώ θα φύγω μόνος μου.
Μαχαιριά αν δε θες να μου δώσεις,
μου τη δίνει ο πόνος μου.
|
Den to antécho n’ agapás ke kápion állon,
niótho pos écho tin kardiá su filakí.
Ki óso ki an lióso ston kaimó mu to megálo,
pígene, agápi mu, sti néa su zoí.
Ki an esí lipáse na me dióksis,
egó tha fígo mónos mu.
Macheriá an de thes na mu dósis,
mu ti díni o pónos mu.
Ine marázi ke kaimós mésa sta stíthia
aftós o rólos o diplós pu akoluthis.
Ήsun agápi, óniró mu ke siníthia,
ómos chorízune i drómi tis zoís.
Ki an esí lipáse na me dióksis,
egó tha fígo mónos mu.
Macheriá an de thes na mu dósis,
mu ti díni o pónos mu.
|