Βαρύ το μεροκάματο πίσω απ’ τον ήλιο,
πικρό το γέλιο μου στην ξενιτιά,
φέρνω στα μάτια μου το χέρι αντήλιο,
όπου κοιτάξω με καίει φωτιά.
Θα γυρίσω πίσω, πεύκο να μυρίσω,
θάλασσα και κάμπο, άνοιξέ μου να μπω,
άνοιξέ μου να μπω, πόρτα που ‘χω κλείσει,
μάνα, κυπαρίσσι, θα γυρίσω πίσω.
Πήρα τον πόνο, μάνα μου, και την καρδιά μου,
πείνα και δίψα μου κι απαντοχή,
λίγο γλυκό ψωμί, παρηγοριά μου,
βαριά με δέρνει ξένη βροχή.
Θα γυρίσω πίσω, πεύκο να μυρίσω,
θάλασσα και κάμπο, άνοιξέ μου να μπω,
άνοιξέ μου να μπω, πόρτα που ‘χω κλείσει,
μάνα, κυπαρίσσι, θα γυρίσω πίσω.
|
Oarí to merokámato píso ap’ ton ílio,
pikró to gélio mu stin ksenitiá,
férno sta mátia mu to chéri antílio,
ópu kitákso me kei fotiá.
Tha giríso píso, pefko na miríso,
thálassa ke kábo, ániksé mu na bo,
ániksé mu na bo, pórta pu ‘cho klisi,
mána, kiparíssi, tha giríso píso.
Píra ton póno, mána mu, ke tin kardiá mu,
pina ke dípsa mu ki apantochí,
lígo glikó psomí, parigoriá mu,
variá me dérni kséni vrochí.
Tha giríso píso, pefko na miríso,
thálassa ke kábo, ániksé mu na bo,
ániksé mu na bo, pórta pu ‘cho klisi,
mána, kiparíssi, tha giríso píso.
|