|
Άγνωστη, μοιραία πόλη, άγνωστη σαν το κορμί,
μακριά σου φεύγω πάλι, μακριά μ’ ένα γιατί,
κλειδί βουβό, ό,τι ζητώ, να σ’ αγαπώ,
βαθιά σου να βλέπω όπως σ’ εκείνη.
Άγνωστη, μοιραία πόλη τίποτα δεν ξέρω πια,
φεύγει η ζωή μας όλη κι εμείς είμαστε μακριά
σε συναντώ χωρίς να ζω
δεν είμαι εγώ όταν τρέχω κοντά σου,
είμαι ένας ξένος.
Μη με ρωτήσεις κάποια όμορφη και άπληστη βραδιά
με μια ματιά θα με τυλίξεις,
μη με ρωτήσεις, θα γυρίσω θεατής παντού κρυφά
σαν μια σκιά για να με κρύψεις στην αγκαλιά σου.
Άγνωστη, μοιραία πόλη, άγνωστη σαν το κορμί,
μακριά σου φεύγω πάλι, μακριά μ’ ένα γιατί,
κλειδί βουβό, ό,τι ζητώ, να σ’ αγαπώ,
βαθιά σου να βλέπω όπως σ’ εκείνη.
Μη με ρωτήσεις κάποια όμορφη και άπληστη βραδιά
με μια ματιά θα με τυλίξεις,
μη με ρωτήσεις, θα γυρίσω θεατής παντού κρυφά
σαν μια σκιά για να με κρύψεις στην αγκαλιά σου,
για να με κρύψεις στην αγκαλιά σου,
για να με κρύψεις στην αγκαλιά σου.
|
Άgnosti, mirea póli, ágnosti san to kormí,
makriá su fevgo páli, makriá m’ éna giatí,
klidí vuvó, ó,ti zitó, na s’ agapó,
vathiá su na vlépo ópos s’ ekini.
Άgnosti, mirea póli típota den kséro pia,
fevgi i zoí mas óli ki emis imaste makriá
se sinantó chorís na zo
den ime egó ótan trécho kontá su,
ime énas ksénos.
Mi me rotísis kápia ómorfi ke áplisti vradiá
me mia matiá tha me tilíksis,
mi me rotísis, tha giríso theatís pantu krifá
san mia skiá gia na me krípsis stin agkaliá su.
Άgnosti, mirea póli, ágnosti san to kormí,
makriá su fevgo páli, makriá m’ éna giatí,
klidí vuvó, ó,ti zitó, na s’ agapó,
vathiá su na vlépo ópos s’ ekini.
Mi me rotísis kápia ómorfi ke áplisti vradiá
me mia matiá tha me tilíksis,
mi me rotísis, tha giríso theatís pantu krifá
san mia skiá gia na me krípsis stin agkaliá su,
gia na me krípsis stin agkaliá su,
gia na me krípsis stin agkaliá su.
|
