Μια αφορμή δε θέλω πολλά
μόνο ιδρώτας στο σώμα κυλά
μάτια θολά του πόθου δουλειές
μεσ’ στο κρεβάτι κορμιά φυλακές
Απόψε αν δε με νιώσεις
εσύ θα ταραχτείς
εσύ θα μετανιώσεις
έλα λοιπόν δίχως να το σκεφτείς
Θα κάνουμε έρωτα απόψε το βράδυ
θα αφήσω στο σώμα σου
μικρές γρατσουνιές
θα κάνουμε έρωτα απόψε το βράδυ
θα ανάψει το πάθος μας
χιλιάδες φωτιές
Ένα φιλί χωρίς τελειωμό
μια εμπειρία στον ίδιο ρυθμό
ένας σπασμός ταράζει τη γη
ώρες αστέρια γλυκιά ηδονή
Απόψε αν δε νε νιώσεις
εσύ θα τρελαθείς
εσύ θα μετανιώσεις
τέτοια βραδιά δε θα τη ξαναβρείς
|
Mia aformí de thélo pollá
móno idrótas sto sóma kilá
mátia tholá tu póthu duliés
mes’ sto kreváti kormiá filakés
Apópse an de me niósis
esí tha tarachtis
esí tha metaniósis
éla lipón díchos na to skeftis
Tha kánume érota apópse to vrádi
tha afíso sto sóma su
mikrés gratsuniés
tha kánume érota apópse to vrádi
tha anápsi to páthos mas
chiliádes fotiés
Έna filí chorís teliomó
mia ebiría ston ídio rithmó
énas spasmós tarázi ti gi
óres astéria glikiá idoní
Apópse an de ne niósis
esí tha trelathis
esí tha metaniósis
tétia vradiá de tha ti ksanavris
|