Μάτια σαν δυο χάντρες
λίγο απ’ τα δικά μου λίγο απ’ τα δικά σου
Μεγαλώνουν οι άντρες
με το φίλημά μου με το φίλημά σου
Σε νανουρίζω και σου λέω τραγούδι
κλείνεις τα μάτια γίνεσαι αγγελούδι
Κι ας μεγαλώνω
θα μεγαλώνουμε μαζί
Κι ας μεγαλώνω
εγώ στο γέλιο και στο κλάμα σου θα λιώνω
Μάτια σαν δυο χάντρες
σβήνει ο κόσμος γύρω πάνω σου σαν γείρω
Η καρδιά ματώνει
στο αναφιλητό σου βάφει σαν το χιόνι
Δες η ζωή τι παιχνίδια παίζει
μία η πίκρα μια το πετιμέζι
Κι ας μεγαλώνω
θα μεγαλώνουμε μαζί
Κι ας μεγαλώνω
τι είναι η ζωή σαν φύγω θα `χω μάθει μόνο
|
Mátia san dio chántres
lígo ap’ ta diká mu lígo ap’ ta diká su
Megalónun i ántres
me to fílimá mu me to fílimá su
Se nanurízo ke su léo tragudi
klinis ta mátia ginese angeludi
Ki as megalóno
tha megalónume mazí
Ki as megalóno
egó sto gélio ke sto kláma su tha lióno
Mátia san dio chántres
svíni o kósmos giro páno su san giro
I kardiá matóni
sto anafilitó su váfi san to chióni
Des i zoí ti pechnídia pezi
mía i píkra mia to petimézi
Ki as megalóno
tha megalónume mazí
Ki as megalóno
ti ine i zoí san fígo tha `cho máthi móno
|