Πέτρα πετώ στην αμμουδιά
και πετονιά στ’ αστέρια,
για να σε φέρω μια βραδιά, αχ μια βραδιά
μέσα στα δυο μου χέρια.
Θα πάρω το γιαλό γιαλό
και κάπου θα με βγάλει
κι αν με γελάσεις βρε ζωή
χαλάλι σου, χαλάλι,
κι αν με γελάσεις βρε ζωή
χαλάλι σου, χαλάλι σου,
χαλάλι σου, χαλάλι.
Μάγια θα κάνω στη νυχτιά
και ξόρκια στην καρδιά σου
για να σ’ ανάψω τη φωτιά, αχ τη φωτιά
που μ’ άναψ’ η ματιά σου.
Θα πάρω το γιαλό γιαλό
και κάπου θα με βγάλει
κι αν με γελάσεις βρε ζωή
χαλάλι σου, χαλάλι,
κι αν με γελάσεις βρε ζωή
χαλάλι σου, χαλάλι σου,
χαλάλι σου, χαλάλι,
κι αν με γελάσεις βρε ζωή
χαλάλι σου, χαλάλι σου,
χαλάλι σου, χαλάλι.
|
Pétra petó stin ammudiá
ke petoniá st’ astéria,
gia na se féro mia vradiá, ach mia vradiá
mésa sta dio mu chéria.
Tha páro to gialó gialó
ke kápu tha me vgáli
ki an me gelásis vre zoí
chaláli su, chaláli,
ki an me gelásis vre zoí
chaláli su, chaláli su,
chaláli su, chaláli.
Mágia tha káno sti nichtiá
ke ksórkia stin kardiá su
gia na s’ anápso ti fotiá, ach ti fotiá
pu m’ ánaps’ i matiá su.
Tha páro to gialó gialó
ke kápu tha me vgáli
ki an me gelásis vre zoí
chaláli su, chaláli,
ki an me gelásis vre zoí
chaláli su, chaláli su,
chaláli su, chaláli,
ki an me gelásis vre zoí
chaláli su, chaláli su,
chaláli su, chaláli.
|