Σημασία δε μου δίνεις
και τρελαίνεσαι
παριστάνεις ότι πίνεις
αλλά φαίνεσαι.
Κι όταν βλέπω εγώ το στυλ
αυτό τ’ αδιάφορο
βρε, καλώς το, λέω
το πάθος το παράφορο.
Εσύ για μένα θα πάθεις έρωτα
κι εγώ για σένα θα κινδυνέψω.
Με τα βρεμένα και τ’ ασιδέρωτα
της αλητείας θα βγαίνουμε έξω.
Σημασία δε μου δίνεις
κι απευθύνεσαι
συνεχώς στον διπλανό μου
στόχος γίνεσαι.
Κι όταν βλέπω εγώ παιδί μου
αυτή την κίνηση
βρε, καλώς τη, λέω
τη νέα τη συγκίνηση.
Εσύ για μένα θα πάθεις έρωτα
κι εγώ για σένα θα κινδυνέψω.
Με τα βρεμένα και τ’ ασιδέρωτα
της αλητείας θα βγαίνουμε έξω.
|
Simasía de mu dínis
ke trelenese
paristánis óti pínis
allá fenese.
Ki ótan vlépo egó to stil
aftó t’ adiáforo
vre, kalós to, léo
to páthos to paráforo.
Esí gia ména tha páthis érota
ki egó gia séna tha kindinépso.
Me ta vreména ke t’ asidérota
tis alitias tha vgenume ékso.
Simasía de mu dínis
ki apefthínese
sinechós ston diplanó mu
stóchos ginese.
Ki ótan vlépo egó pedí mu
aftí tin kínisi
vre, kalós ti, léo
ti néa ti sigkínisi.
Esí gia ména tha páthis érota
ki egó gia séna tha kindinépso.
Me ta vreména ke t’ asidérota
tis alitias tha vgenume ékso.
|