|
Θ’ ανάβεις φωτιές να κάψεις το χθες
και μέσα απ’ τις στάχτες θα βγαίνω
θα ψάχνεις να βρεις γωνιά να κρυφτείς
σε κάποιο φιλί προδωμένο
Με μάτια θολά και άδεια καρδιά
θα βλέπεις παντού τη σκιά μου
θα βρίζεις, θα κλαις, θα αισθάνεσαι τη μοναξιά μου
Θα σ’ εκδικηθώ να το θυμάσαι
σε όποια αγκαλιά και να κοιμάσαι
πάντα θα `μαι εκεί μαζί σου εγώ
και θα σου φωνάζω σ’ αγαπώ
Θα σ’ εκδικηθώ να το θυμάσαι
μες στα όνειρά σου θα φοβάσαι
και θα πέφτουν πάντα στο κενό
κάτι σκοτωμένα σ’ αγαπώ
Θ’ αλλάξεις ζωή, θ’ αλλάξεις καρδιά
μα μες στην ψυχή σου θα μένω
με τύψεις θα ζεις γιατί δεν μπορείς
να πας κόντρα στο πεπρωμένο
εμένα αγαπάς και όπου κι αν πας
θα βρίσκομαι πάντα μπροστά σου
θα πίνεις, θα καις τα αισθήματα μες στην καρδιά σου
Θα σ’ εκδικηθώ να το θυμάσαι
σε όποια αγκαλιά και να κοιμάσαι
πάντα θα `μαι εκεί μαζί σου εγώ
και θα σου φωνάζω σ’ αγαπώ
Θα σ’ εκδικηθώ να το θυμάσαι
μες στα όνειρά σου θα φοβάσαι
και θα πέφτουν πάντα στο κενό
κάτι σκοτωμένα σ’ αγαπώ
|
Th’ anávis fotiés na kápsis to chthes
ke mésa ap’ tis stáchtes tha vgeno
tha psáchnis na vris goniá na kriftis
se kápio filí prodoméno
Me mátia tholá ke ádia kardiá
tha vlépis pantu ti skiá mu
tha vrízis, tha kles, tha esthánese ti monaksiá mu
Tha s’ ekdikithó na to thimáse
se ópia agkaliá ke na kimáse
pánta tha `me eki mazí su egó
ke tha su fonázo s’ agapó
Tha s’ ekdikithó na to thimáse
mes sta ónirá su tha fováse
ke tha péftun pánta sto kenó
káti skotoména s’ agapó
Th’ alláksis zoí, th’ alláksis kardiá
ma mes stin psichí su tha méno
me típsis tha zis giatí den boris
na pas kóntra sto peproméno
eména agapás ke ópu ki an pas
tha vrískome pánta brostá su
tha pínis, tha kes ta esthímata mes stin kardiá su
Tha s’ ekdikithó na to thimáse
se ópia agkaliá ke na kimáse
pánta tha `me eki mazí su egó
ke tha su fonázo s’ agapó
Tha s’ ekdikithó na to thimáse
mes sta ónirá su tha fováse
ke tha péftun pánta sto kenó
káti skotoména s’ agapó
|
