Η κόρη του πασά (Ανατολίτικο) | I kóri tu pasá (Anatolítiko)

Του Χατζησταυρή τ’ αγόρι
που το λέγανε Γρηγόρη
δρόμο παίρνει δρόμο αφήνει
ξημερώνεται στη Σμύρνη.

Κάτω στα ντερσέκια τα παλιά
βλέπει να περνά μια κοπελιά.

Ήταν κόρη του πασά
και τη λέγαν Αϊσά.

Ο Γρηγόρης βόλτα βόλτα
φτάνει στου πασά την πόρτα
μα του φέρνει το χαμπέρι
γυφτοπούλα από τ’ Αλγέρι.

Χτες, του λέει, που φούντωσε η φωτιά
έριξα για σένα τα χαρτιά.

Τη ζωή σου αν αγαπάς
τέτοια πόρτα μη χτυπάς.

Του Χατζησταυρή τ’ αγόρι
κλαίει για του πασά την κόρη.
Και Χριστός κι Αλλάχ αντάμα
άρχισαν κι αυτοί το κλάμα.

Tu Chatzistavrí t’ agóri
pu to légane Grigóri
drómo perni drómo afíni
ksimerónete sti Smírni.

Káto sta ntersékia ta paliá
vlépi na perná mia kopeliá.

Ήtan kóri tu pasá
ke ti légan Aisá.

O Grigóris vólta vólta
ftáni stu pasá tin pórta
ma tu férni to chabéri
giftopula apó t’ Algéri.

Chtes, tu léi, pu funtose i fotiá
ériksa gia séna ta chartiá.

Ti zoí su an agapás
tétia pórta mi chtipás.

Tu Chatzistavrí t’ agóri
klei gia tu pasá tin kóri.
Ke Christós ki Allách antáma
árchisan ki afti to kláma.