|
Μια κότα στρουμπουλή, μια κάτασπρη πουλάδα
ξεκίνησε η τρελή για βόλτα στη λιακάδα
Κι ένα μαύρο πετεινάρι κικιρίκου την κορτάρει
κικιρίκου την κορτάρει ένα μαύρο πετεινάρι
Η κότα η πονηρή λοξές ματιές του ρίχνει
κι εκείνος το λειρί με πονηριά της δείχνει
Κρίμα κότα στο κοτέτσι, αχ να περνάει η ζωή σου έτσι
να περνάει η ζωή σου έτσι, κρίμα κότα στο κοτέτσι
Να μην πολυλογώ, φιλάκι με φιλάκι
εβγήκε απ’ τ’ αυγό μαύρο κοτοπουλάκι
Κι ο θυμός του κόκορά της ξέσπασε στ’ άσπρα φτερά της
ξέσπασε στ’ άσπρα φτερά της ο θυμός του κόκορά της
Η κότα η στρουμπουλή, η περιφρονημένη
γεμάτη προσβολή στο φίλο της πηγαίνει
Μα το μαύρο πετεινάρι άλλη κότα πια κορτάρει
άλλη κότα πια κορτάρει το μαύρο πετεινάρι
|
Mia kóta strubulí, mia kátaspri puláda
ksekínise i trelí gia vólta sti liakáda
Ki éna mavro petinári kikiríku tin kortári
kikiríku tin kortári éna mavro petinári
I kóta i ponirí loksés matiés tu ríchni
ki ekinos to lirí me poniriá tis dichni
Kríma kóta sto kotétsi, ach na pernái i zoí su étsi
na pernái i zoí su étsi, kríma kóta sto kotétsi
Na min polilogó, filáki me filáki
evgíke ap’ t’ avgó mavro kotopuláki
Ki o thimós tu kókorá tis kséspase st’ áspra fterá tis
kséspase st’ áspra fterá tis o thimós tu kókorá tis
I kóta i strubulí, i perifroniméni
gemáti prosvolí sto fílo tis pigeni
Ma to mavro petinári álli kóta pia kortári
álli kóta pia kortári to mavro petinári
|
