|
Δίχως αντίο
Φύγε λοιπόν και μη μου πεις ούτε μια λέξη
φύγε λοιπόν και η καρδιά θα το αντέξει
θα το αντέξει και αυτό
Κι αν σ’ αγαπάω
Κι αν φυλαχτό μες στη ζωή θα σε κρατάω
εσύ ποτέ δε θα με δεις γι’ αυτό να κλαίω
Γι’ αυτό να κλαίω να πονώ
Θα σε ξεχάσω θα δεις
Και στη ματιά ούτε ένα δάκρυ θα βρεις
Θα ‘ρθει καιρός που θ’ αμφιβάλλω
αν κάποτε σ’ αγάπησα πολύ
Ξέρω να χάνω
Ξέρω να ζω και νικητής και νικημένος
και της ζωής τις ομορφιές και τις φουρτούνες
ν’ αγαπώ
Όσα χαθήκαν
Δεν τα μετρώ δεν το μπορώ να τα θυμάμαι
ν’ ακολουθώ κάποια σκιά και να λυπάμαι
να πονώ
|
Díchos antío
Fíge lipón ke mi mu pis ute mia léksi
fíge lipón ke i kardiá tha to antéksi
tha to antéksi ke aftó
Ki an s’ agapáo
Ki an filachtó mes sti zoí tha se kratáo
esí poté de tha me dis gi’ aftó na kleo
Gi’ aftó na kleo na ponó
Tha se ksecháso tha dis
Ke sti matiá ute éna dákri tha vris
Tha ‘rthi kerós pu th’ amfivállo
an kápote s’ agápisa polí
Kséro na cháno
Kséro na zo ke nikitís ke nikiménos
ke tis zoís tis omorfiés ke tis furtunes
n’ agapó
Όsa chathíkan
Den ta metró den to boró na ta thimáme
n’ akoluthó kápia skiá ke na lipáme
na ponó
|
