Μια φωτογραφία σου κοιτώ
είμαι μόνη τώρα πάλι εδώ,
βρέχει και στο τζάμι έξω βλέπω,
είσαι μακριά και δεν αντέχω.
Θα σκορπίσω τα κομμάτια μες στο σπίτι
τις παλιές φωτογραφίες που `χαμε μαζί,
και θα πιω ένα ποτήρι στην υγειά σου,
και για όλα αυτά που ζήσαμε εμείς μαζί.
Πως περνάν οι μέρες κι εγώ εδώ
μόνη απ’ το τζάμι να κοιτώ,
μήπως σταματήσει η βροχή
φως μου, λείπεις κι έχω τρελαθεί.
Θα σκορπίσω τα κομμάτια μες στο σπίτι
τις παλιές φωτογραφίες που `χαμε μαζί,
και θα πιω ένα ποτήρι στην υγειά σου,
και για όλα αυτά που ζήσαμε εμείς μαζί.
|
Mia fotografía su kitó
ime móni tóra páli edó,
vréchi ke sto tzámi ékso vlépo,
ise makriá ke den antécho.
Tha skorpíso ta kommátia mes sto spíti
tis paliés fotografíes pu `chame mazí,
ke tha pio éna potíri stin igiá su,
ke gia óla aftá pu zísame emis mazí.
Pos pernán i méres ki egó edó
móni ap’ to tzámi na kitó,
mípos stamatísi i vrochí
fos mu, lipis ki écho trelathi.
Tha skorpíso ta kommátia mes sto spíti
tis paliés fotografíes pu `chame mazí,
ke tha pio éna potíri stin igiá su,
ke gia óla aftá pu zísame emis mazí.
|