Έχεις φύγει, μάτια μου, απ’ τα μονοπάτια μου
και πιστεύεις πως έφτιαξε η ζωή σου
μα θα’ ρθει η στιγμή ξανά που θα λες “τι έκανα”
θυμήσου, τα λόγια μου θυμήσου…
Κι αν αγάπη άλλη προτίμησες
κι αν ως τώρα δε με πεθύμησες,
θα σου λείψω, στο τέλος θα σου λείψω
κι αν πονάω τώρα ατέλειωτα,
μια καινούρια πόρτα στον έρωτα θ’ ανοίξω
μα εσένα θα σου λείψω!
Λες ότι με ξέχασες, πως τίποτα δεν έχασες μακριά μου,
μη βιάζεσαι, καρδιά μου,
μην παραμυθιάζεσαι, μην ενθουσιάζεσαι,
σε λίγο θα ψάχνεις τα φιλιά μου!
|
Έchis fígi, mátia mu, ap’ ta monopátia mu
ke pistevis pos éftiakse i zoí su
ma tha’ rthi i stigmí ksaná pu tha les “ti ékana”
thimísu, ta lógia mu thimísu…
Ki an agápi álli protímises
ki an os tóra de me pethímises,
tha su lipso, sto télos tha su lipso
ki an ponáo tóra atéliota,
mia kenuria pórta ston érota th’ anikso
ma eséna tha su lipso!
Les óti me kséchases, pos típota den échases makriá mu,
mi viázese, kardiá mu,
min paramithiázese, min enthusiázese,
se lígo tha psáchnis ta filiá mu!
|