Θα ‘ταν 12 του Μάρτη | Tha ‘tan 12 tu Márti

Θα ’ταν 12 του Μάρτη,
μεσημέρι Κυριακής,
τότε που ’φευγες στρατιώτης
μ’ ένα τρένο της γραμμής.

Τρίτη θέση σε βαγόνι,
μες στο κρύο και στο χιόνι.

Μάρτης στη Θεσσαλονίκη,
καλοκαίρι στο Ντεπό
Τα τραγούδια σου θυμάμαι,
τα τραγούδια που αγαπώ.

Και στην άκρη ξεχασμένη,
μια ζωή σε περιμένει.

Τον Απρίλη αρρωσταίνεις
και το Μάη δε μιλάς.
Μου ’γραψες δυο λέξεις μόνο,
πως ακόμα μ’ αγαπάς.

Μ’ αγαπάς και με θυμάσαι,
μες στο χιόνι που κοιμάσαι.

Tha ’tan 12 tu Márti,
mesiméri Kiriakís,
tóte pu ’fevges stratiótis
m’ éna tréno tis grammís.

Tríti thési se vagóni,
mes sto krío ke sto chióni.

Mártis sti Thessaloníki,
kalokeri sto Ntepó
Ta tragudia su thimáme,
ta tragudia pu agapó.

Ke stin ákri ksechasméni,
mia zoí se periméni.

Ton Apríli arrostenis
ke to Mái de milás.
Mu ’grapses dio léksis móno,
pos akóma m’ agapás.

M’ agapás ke me thimáse,
mes sto chióni pu kimáse.