Θα ‘θελα | Tha ‘thela

Μέσα στη μνήμη μου εγώ θα σε γυρεύω,
είν’ η εικόνα σου μαρτύριο που λατρεύω.
Την ύπαρξή μου όμηρο εσύ κρατάς,
να μ’ αγαπάς.

Θα ’θελα, για πάντα θα ’θελα
να με αγαπάς παράφορα.
Θα ’θελα, για πάντα θα ’θελα,
η ζωή για σένα να ’μαι θα ’θελα.

Είσαι επίμονη σκιά, σε καταγγέλλω,
στα όνειρά μου άγγελο εγώ σε θέλω.
Την ύπαρξή μου όμηρο εσύ κρατάς,
να μ’ αγαπάς.

Mésa sti mními mu egó tha se girevo,
in’ i ikóna su martírio pu latrevo.
Tin íparksí mu ómiro esí kratás,
na m’ agapás.

Tha ’thela, gia pánta tha ’thela
na me agapás paráfora.
Tha ’thela, gia pánta tha ’thela,
i zoí gia séna na ’me tha ’thela.

Ise epímoni skiá, se katangéllo,
sta ónirá mu ángelo egó se thélo.
Tin íparksí mu ómiro esí kratás,
na m’ agapás.