Είχα που λες μια αγάπη δυνατή
μα τώρα έχει γίνει πια μαχαίρι
Μία απ’τα ίδια φίλε μου κι αυτή
που κάποτε μου κράταγε το χέρι
Θα το περάσουμε κι αυτό
θα το περάσουμε
κι ότι μας έκανε κακό
θα ξεπεράσουμε
θα τις αφήσουμε στο χθες
θα ’ρθουνε κι άλλες σαν κι αυτές
κι όταν θα κλείσουν οι πληγές
θα τις ξεχάσουμε
θα τις αφήσουμε στο χθες
θα ’ρθουνε κι άλλες σαν κι αυτές
κι όταν θα κλείσουν οι πληγές
θα τις ξεχάσουμε
θα το περάσουμε
Ήταν για μένα όνειρο γλυκό
και τώρα απ’ τη ζωή της μ’ έχει σβήσει
Μία απ’ τα ίδια φίλε μου κι εγώ
ήταν γραφτό για πάντα να μ’ αφήσει
|
Icha pu les mia agápi dinatí
ma tóra échi gini pia macheri
Mía ap’ta ídia fíle mu ki aftí
pu kápote mu krátage to chéri
Tha to perásume ki aftó
tha to perásume
ki óti mas ékane kakó
tha kseperásume
tha tis afísume sto chthes
tha ’rthune ki álles san ki aftés
ki ótan tha klisun i pligés
tha tis ksechásume
tha tis afísume sto chthes
tha ’rthune ki álles san ki aftés
ki ótan tha klisun i pligés
tha tis ksechásume
tha to perásume
Ήtan gia ména óniro glikó
ke tóra ap’ ti zoí tis m’ échi svísi
Mía ap’ ta ídia fíle mu ki egó
ítan graftó gia pánta na m’ afísi
|