Τώρα όπου λείπω από κοντά σου,
να μην κλαίει μάνα μ’ η καρδιά σου,
να ‘χεις πάντα μέσα στην ψυχή σου,
πως θα ‘ρθει με δόξα το παιδί σου.
Να σαι πια περήφανη μητέρα,
γιατί φτάν’ η δοξασμένη μέρα,
πάνε για τη θάλασσα οι Φρατέλοι,
γιατ’ η λόγχη μας έτσι το θέλει.
Πολεμάω εδώ για την τιμή μου
κι όλο νίκη λάμπει στην ψυχή μου,
θέλω μάνα μ’ σαν γυρίσω πάλι,
την Ελλάδα μας να ιδώ μεγάλη.
τίποτα δεν βάζει το μυαλό μας
κι όλο κυνηγούμε τον εχθρό μας,
να μη μείνει, λέμε με μανία,
ένας Ιταλός στην Αλβανία.
|
Tóra ópu lipo apó kontá su,
na min klei mána m’ i kardiá su,
na ‘chis pánta mésa stin psichí su,
pos tha ‘rthi me dóksa to pedí su.
Na se pia perífani mitéra,
giatí ftán’ i doksasméni méra,
páne gia ti thálassa i Fratéli,
giat’ i lógchi mas étsi to théli.
Polemáo edó gia tin timí mu
ki ólo níki lábi stin psichí mu,
thélo mána m’ san giríso páli,
tin Elláda mas na idó megáli.
típota den vázi to mialó mas
ki ólo kinigume ton echthró mas,
na mi mini, léme me manía,
énas Italós stin Alvanía.
|