Σ’ αυτό το θέατρο σκιών τι περιμένω
θολή φιγούρα δίχως πρόσωπο και λόγια
οι θεατές μ’ έχουνε κιόλας ξεχασμένο
και φεύγουν βιαστικά κοιτώντας τα ρολόγια
Τώρα γυρίζω σε μια πόλη μεθυσμένη
σαν μετανάστης που δεν ξέρει πού πηγαίνει
τώρα βυθίζομαι στου κόσμου την ανία
ριξ’ τα μαλλάκια σου για να πιαστώ Μαρία
Σ’ αυτό το θέατρο σκιών τι περιμένω
πάλι θα σβήσουνε τα φώτα της οθόνης
κι εσύ σαν σφίγγα θα μου το κρατάς κρυμμένο
ποιος είν’ο θεατής και ποιος ο θεατρώνης
Τώρα γυρίζω σε μια πόλη μεθυσμένη
σαν μετανάστης που δεν ξέρει πού πηγαίνει
τώρα βυθίζομαι στου κόσμου την ανία
ριξ’ τα μαλλάκια σου για να πιαστώ Μαρία
|
S’ aftó to théatro skión ti periméno
tholí figura díchos prósopo ke lógia
i theatés m’ échune kiólas ksechasméno
ke fevgun viastiká kitóntas ta rológia
Tóra girízo se mia póli methisméni
san metanástis pu den kséri pu pigeni
tóra vithízome stu kósmu tin anía
riks’ ta mallákia su gia na piastó María
S’ aftó to théatro skión ti periméno
páli tha svísune ta fóta tis othónis
ki esí san sfínga tha mu to kratás krimméno
pios in’o theatís ke pios o theatrónis
Tóra girízo se mia póli methisméni
san metanástis pu den kséri pu pigeni
tóra vithízome stu kósmu tin anía
riks’ ta mallákia su gia na piastó María
|