Φεγγάρι απόψε κύλησε
στ’ αμάξι και μου μίλησε
για σένα και τα λάθη
που `χω κάνει
δεν ξέρω πως οδήγησα
στο σπίτι απ’ έξω λύγισα
συγγνώμη έχω πει
μα δε σου φτάνει
Θεέ μου τι δε θα δινα
για να έρθεις πίσω
να ξαπλώσεις πλάι μου
όπως και παλιά
όλη νύχτα αγκαλιά
αχ να σε κρατήσω
Θεέ μου τι δε θα δινα
να σε δω ξανά
για μια βραδιά
Στο πλοίο μεσοπέλαγα
με κοίταγες σου γέλαγα
κι αυτή η φωτογραφία με πονάει
το χιόνι στο σεντόνι μας
τ’ αστέρια στο μπαλκόνι μας
μου λένε ασ’ τον πια
δε σ’ αγαπάει
|
Fengári apópse kílise
st’ amáksi ke mu mílise
gia séna ke ta láthi
pu `cho káni
den kséro pos odígisa
sto spíti ap’ ékso lígisa
singnómi écho pi
ma de su ftáni
Theé mu ti de tha dina
gia na érthis píso
na ksaplósis plái mu
ópos ke paliá
óli níchta agkaliá
ach na se kratíso
Theé mu ti de tha dina
na se do ksaná
gia mia vradiá
Sto plio mesopélaga
me kitages su gélaga
ki aftí i fotografía me ponái
to chióni sto sentóni mas
t’ astéria sto balkóni mas
mu léne as’ ton pia
de s’ agapái
|