|
Νύχτωσε απόψε και η ώρα έχει πάει τρεις
αχ πόσο με τρομάζουνε οι σκέψεις πως δε θα φανείς
φυλακισμένα τα όνειρά μου στο κελί της μοναξιάς μου
δεν με καταλαβαίνει πια κανείς
Έρχεται η μέρα και με βρίσκει σε δωμάτιο σκοτεινό
γύρω μου κοιτάζω απελπισμένα μήπως και σε δω
μα εσύ απουσιάζεις τη ζωή μου κομματιάζεις
γιατί να είμαι εγώ που σ’ αγαπώ
Θέλω να φύγω
να ζήσω ότι δεν έζησα μαζί σου
και να ξεφύγω
απ’ τα λάθη σου και τις δικαιολογίες
να πάρω πίσω ότι σου έδωσα δικό μου
τη ψυχή τον εαυτό μου
δεν σε θέλω πια
Θέλω να φύγω
να ζήσω ότι δεν έζησα μαζί σου
και να ξεφύγω
απ’τα λάθη σου και τις δικαιολογίες
να πάρω πίσω ότι σου έδωσα δικό μου
τη ψυχή τον εαυτό μου
δεν σε θέλω πια
Είμαι μακριά, μακριά
Εικόνες βασανίζουν το μυαλό μου
απ’ το παρελθόν
τα χείλη μου τα χείλη σου ζητάνε
μα εσύ είσαι απών
τι κι αν πιω να σε ξεχάσω
λίγο να σε ξεπεράσω και τι έγινε λοιπόν
|
Níchtose apópse ke i óra échi pái tris
ach póso me tromázune i sképsis pos de tha fanis
filakisména ta ónirá mu sto kelí tis monaksiás mu
den me katalaveni pia kanis
Έrchete i méra ke me vríski se domátio skotinó
giro mu kitázo apelpisména mípos ke se do
ma esí apusiázis ti zoí mu kommatiázis
giatí na ime egó pu s’ agapó
Thélo na fígo
na zíso óti den ézisa mazí su
ke na ksefígo
ap’ ta láthi su ke tis dikeologies
na páro píso óti su édosa dikó mu
ti psichí ton eaftó mu
den se thélo pia
Thélo na fígo
na zíso óti den ézisa mazí su
ke na ksefígo
ap’ta láthi su ke tis dikeologies
na páro píso óti su édosa dikó mu
ti psichí ton eaftó mu
den se thélo pia
Ime makriá, makriá
Ikónes vasanízun to mialó mu
ap’ to parelthón
ta chili mu ta chili su zitáne
ma esí ise apón
ti ki an pio na se ksecháso
lígo na se kseperáso ke ti égine lipón
|
