|
Αλλάξανε οι δρόμοι μας, αλλάξανε,
πώς γίναν όλα τόσο ξαφνικά,
τα όνειρα στα σύννεφα πετάξανε,
δεν μου `μεινε ελπίδα, τώρα πια,
σ’ αγαπώ κι απορώ τι να ψάξω να βρω
αστραπή, κεραυνό, τη φωτιά ή το γκρεμό.
Όση αγάπη, τα φιλιά σου, κι αν μου δώσανε,
έγινε άνεμος και σκόρπισε παντού,
άδειες οι μέρες και οι νύχτες με παγώσανε
και ζω μονάχα με τις σκέψεις του μυαλού,
και ζω μονάχα με τις σκέψεις του μυαλού.
Αλλάξανε οι δρόμοι μας, αλλάξανε,
πώς γίναν όλα τόσο ξαφνικά,
τα όνειρα στα σύννεφα πετάξανε,
δεν μου `μεινε ελπίδα, τώρα πια,
σ’ αγαπώ κι απορώ τι να ψάξω να βρω
αστραπή, κεραυνό, τη φωτιά ή το γκρεμό.
Πες μου τα λόγια που μου έλεγες, που φύγανε
και μας τυλίγει τώρα μόνο η σιωπή,
πες μου, τα δάκρυα στα μάτια σου τι γίνανε,
όταν φοβόσουν η αγάπη μη χαθεί,
όταν φοβόσουν η αγάπη μη χαθεί.
Αλλάξανε οι δρόμοι μας, αλλάξανε,
πώς γίναν όλα τόσο ξαφνικά,
τα όνειρα στα σύννεφα πετάξανε,
δεν μου `μεινε ελπίδα, τώρα πια,
σ’ αγαπώ κι απορώ τι να ψάξω να βρω
αστραπή, κεραυνό, τη φωτιά ή το γκρεμό.
|
Alláksane i drómi mas, alláksane,
pós ginan óla tóso ksafniká,
ta ónira sta sínnefa petáksane,
den mu `mine elpída, tóra pia,
s’ agapó ki aporó ti na psákso na vro
astrapí, keravnó, ti fotiá í to gkremó.
Όsi agápi, ta filiá su, ki an mu dósane,
égine ánemos ke skórpise pantu,
ádies i méres ke i níchtes me pagósane
ke zo monácha me tis sképsis tu mialu,
ke zo monácha me tis sképsis tu mialu.
Alláksane i drómi mas, alláksane,
pós ginan óla tóso ksafniká,
ta ónira sta sínnefa petáksane,
den mu `mine elpída, tóra pia,
s’ agapó ki aporó ti na psákso na vro
astrapí, keravnó, ti fotiá í to gkremó.
Pes mu ta lógia pu mu éleges, pu fígane
ke mas tilígi tóra móno i siopí,
pes mu, ta dákria sta mátia su ti ginane,
ótan fovósun i agápi mi chathi,
ótan fovósun i agápi mi chathi.
Alláksane i drómi mas, alláksane,
pós ginan óla tóso ksafniká,
ta ónira sta sínnefa petáksane,
den mu `mine elpída, tóra pia,
s’ agapó ki aporó ti na psákso na vro
astrapí, keravnó, ti fotiá í to gkremó.
|
