Μοιάζουν τα μάτια σου σαν άστρα
σαν δυο αστέρια μαγικά
και της καρδιάς τρυπούν τα κάστρα
αυτά τα μάτια τα γλυκά.
Η μεγάλη μου αρρώστια είσαι εσύ
μαρτύριο γλυκό μου κι αγωνία.
Χειμώνας μου και άνοιξη χρυσή
της τύχης μου μεγάλη ειρωνεία.
Η μεγάλη μου αρρώστια είσαι εσύ
ο ήλιος ο κρυφός μου και το φως μου.
Στις μπόρες μου είσαι ελπίδα μου χρυσή
ο δρόμος της χαράς μου κι ο γκρεμός μου.
Βγαίνεις τα βράδια σαν φεγγάρι
και μου φωτίζεις την ψυχή.
Φέγγεις και σβήνω σαν λυχνάρι
τρέχει το δάκρυ μου βροχή.
Η μεγάλη μου αρρώστια είσαι εσύ
μαρτύριο γλυκό μου κι αγωνία.
Χειμώνας μου και άνοιξη χρυσή
της τύχης μου μεγάλη ειρωνεία.
Η μεγάλη μου αρρώστια είσαι εσύ
ο ήλιος ο κρυφός μου και το φως μου.
Στις μπόρες μου είσαι ελπίδα μου χρυσή
ο δρόμος της χαράς μου κι ο γκρεμός μου.
|
Miázun ta mátia su san ástra
san dio astéria magiká
ke tis kardiás tripun ta kástra
aftá ta mátia ta gliká.
I megáli mu arróstia ise esí
martírio glikó mu ki agonía.
Chimónas mu ke ániksi chrisí
tis tíchis mu megáli ironia.
I megáli mu arróstia ise esí
o ílios o krifós mu ke to fos mu.
Stis bóres mu ise elpída mu chrisí
o drómos tis charás mu ki o gkremós mu.
Ogenis ta vrádia san fengári
ke mu fotízis tin psichí.
Féngis ke svíno san lichnári
tréchi to dákri mu vrochí.
I megáli mu arróstia ise esí
martírio glikó mu ki agonía.
Chimónas mu ke ániksi chrisí
tis tíchis mu megáli ironia.
I megáli mu arróstia ise esí
o ílios o krifós mu ke to fos mu.
Stis bóres mu ise elpída mu chrisí
o drómos tis charás mu ki o gkremós mu.
|