|
Η Αθήνα με τρομάζει γιατί κλέβει έρωτες,
η Θεσσαλονίκη πάντα νύχτες αξημέρωτες,
σε κερνάει η Κρήτη κι εγώ καίγομαι
μη σε χάσω και τρελαίνομαι, και
Θέλω να σε βλέπω, θέλω να σε βλέπω,
θέλω να ‘μαι μαζί σου,
θέλω να σε βλέπω, θέλω να σε βλέπω,
θέλω να ‘μαι η ζωή σου,
να ‘μαι εγώ η ζωή σου.
Να σου παίρνει τα μυαλά, να σε κερδίζει η Μύκονος,
για να καταλάβεις πως μου λείπεις πάντα, ανίκανος,
Οδυσσέας μες στο καραβάκι σου,
που δε θέλεις την Ιθάκη σου, και
Θέλω να σε βλέπω, θέλω να σε βλέπω,
θέλω να ‘μαι μαζί σου,
θέλω να σε βλέπω, θέλω να σε βλέπω,
θέλω να ‘μαι η ζωή σου,
να ‘μαι εγώ η ζωή σου.
|
I Athína me tromázi giatí klévi érotes,
i Thessaloníki pánta níchtes aksimérotes,
se kernái i Kríti ki egó kegome
mi se cháso ke trelenome, ke
Thélo na se vlépo, thélo na se vlépo,
thélo na ‘me mazí su,
thélo na se vlépo, thélo na se vlépo,
thélo na ‘me i zoí su,
na ‘me egó i zoí su.
Na su perni ta mialá, na se kerdízi i Míkonos,
gia na katalávis pos mu lipis pánta, aníkanos,
Odisséas mes sto karaváki su,
pu de thélis tin Itháki su, ke
Thélo na se vlépo, thélo na se vlépo,
thélo na ‘me mazí su,
thélo na se vlépo, thélo na se vlépo,
thélo na ‘me i zoí su,
na ‘me egó i zoí su.
|
