|
Είμαι ένα μικρό αστέρι
Πικραμένο, δίχως ταίρι
Πάρε με στην αγκαλιά σου
Να χαράξω τα όνειρά σου.
Είν’ το βλέμμα σου θλιμμένο
Με κοιτάς κι εγώ σωπαίνω
Ασ’ το δάκρυ να κυλήσει
Κι ο ουρανός θα σε φιλήσει.
Μ’ έναν καημό, και ένα λυγμό
Στα έρημα ακρογιάλια
Οι νύχτες ντύνονται κοράλλια.
Στο θαλασσινό αγέρι
Πέταξε ένα περιστέρι
Είν’ τα χείλη νοτισμένα
Είν’ τα μάτια δακρυσμένα.
Στην καρδιά μου είναι μαχαίρι
Ένα διάφανο αστέρι
Παίρνει την αναπνοή μου
Μου `χεις πάρει την ψυχή μου.
Μ’ έναν καημό, και ένα λυγμό
Στα έρημα ακρογιάλια
Οι νύχτες ντύνονται κοράλλια.
|
Ime éna mikró astéri
Pikraméno, díchos teri
Páre me stin agkaliá su
Na charákso ta ónirá su.
In’ to vlémma su thlimméno
Me kitás ki egó sopeno
As’ to dákri na kilísi
Ki o uranós tha se filísi.
M’ énan kaimó, ke éna ligmó
Sta érima akrogiália
I níchtes ntínonte korállia.
Sto thalassinó agéri
Pétakse éna peristéri
In’ ta chili notisména
In’ ta mátia dakrisména.
Stin kardiá mu ine macheri
Έna diáfano astéri
Perni tin anapnoí mu
Mu `chis pári tin psichí mu.
M’ énan kaimó, ke éna ligmó
Sta érima akrogiália
I níchtes ntínonte korállia.
|
