Ν’ άνοιγα τα μάτια λίγο
και να σ’ έβλεπα εδώ
κουράστηκα μονάχη να `μαι
σ’ ένα γκρίζο όνειρο
ναυάγησα στη θύμησή σου
δεν έχω άλλη αντοχή
σκιές κι αρώματα δικά σου
γεμάτη όλη μου η ζωή.
Ούτε ένα τηλέφωνο δεν παίρνεις
ούτε και για μένανε ρωτάς
λες και είμαι ξένος μ’ αποφεύγεις
τα όνειρά μου καις και τα σκορπάς
καλά να είσ’ αγάπη μου όπου πας.
Καλά να είσ’ αγάπη μου όπου πας.
Τα χίλια φώτα της ματιάς σου
πάλι απόψε νοσταλγώ
στιχάκια γράφω εγώ για `σένα
μόνο έτσι σου μιλώ
όλα γύρω σε θυμίζουν
μα δεν είσαι πουθενά
οι σκέψεις μου σε ζωγραφίζουν
μ’ αρρωσταίνει η μοναξιά.
Ούτε ένα τηλέφωνο δεν παίρνεις
ούτε και για μένανε ρωτάς
λες και είμαι ξένος μ’ αποφεύγεις
τα όνειρά μου καις και τα σκορπάς
καλά να είσ’ αγάπη μου όπου πας.
Ούτε ένα τηλέφωνο δεν παίρνεις
ούτε και για μένανε ρωτάς
λες και είμαι ξένος μ’ αποφεύγεις
τα όνειρά μου καις και τα σκορπάς.
Ούτε ένα τηλέφωνο δεν παίρνεις
ούτε και για μένανε ρωτάς
λες και είμαι ξένος μ’ αποφεύγεις
τα όνειρά μου καις και τα σκορπάς
καλά να είσ’ αγάπη μου όπου πας.
Καλά να είσ’ αγάπη μου όπου πας.
|
N’ ániga ta mátia lígo
ke na s’ évlepa edó
kurástika monáchi na `me
s’ éna gkrízo óniro
nafágisa sti thímisí su
den écho álli antochí
skiés ki arómata diká su
gemáti óli mu i zoí.
Oíte éna tiléfono den pernis
ute ke gia ménane rotás
les ke ime ksénos m’ apofevgis
ta ónirá mu kes ke ta skorpás
kalá na is’ agápi mu ópu pas.
Kalá na is’ agápi mu ópu pas.
Ta chília fóta tis matiás su
páli apópse nostalgó
stichákia gráfo egó gia `séna
móno étsi su miló
óla giro se thimízun
ma den ise puthená
i sképsis mu se zografízun
m’ arrosteni i monaksiá.
Oíte éna tiléfono den pernis
ute ke gia ménane rotás
les ke ime ksénos m’ apofevgis
ta ónirá mu kes ke ta skorpás
kalá na is’ agápi mu ópu pas.
Oíte éna tiléfono den pernis
ute ke gia ménane rotás
les ke ime ksénos m’ apofevgis
ta ónirá mu kes ke ta skorpás.
Oíte éna tiléfono den pernis
ute ke gia ménane rotás
les ke ime ksénos m’ apofevgis
ta ónirá mu kes ke ta skorpás
kalá na is’ agápi mu ópu pas.
Kalá na is’ agápi mu ópu pas.
|