Μείναμε μόνοι απ’ αγάπη κι από καύσιμα,
κι όπου μας βγάλει η ρεζέρβα της καρδιάς.
Κάτι μου φταίει και τα βλέπω όλα άσχημα,
μου φταις εσύ που τώρα πια δε μ’ αγαπάς.
Κάτι μου φταίει και τα βλέπω όλα άσχημα,
μου φταις εσύ που τώρα πια δε μ’ αγαπάς.
Την αμαρτία μου τη λέω,
να σε ξεχάσω δεν μπορώ.
Κι άμα με βρούνε μεθυσμένη
στους δρόμους να κυκλοφορώ,
θα πω πως είμαι ερωτευμένη
και κολλημένη στο μυαλό.
Την αμαρτία μου τη λέω,
με συγχωρείς που σ’ αγαπώ.
Μείναμε ρέστοι απ’ αγάπη κι από καύσιμα,
κι όπου μας βγάλει η οδός της μοναξιάς.
Πάει καιρός που το ’xω μάθει πια το μάθημα
ότι για μένανε καθόλου δεν πονάς.
Πάει καιρός που το ’χω μάθει πια το μάθημα
ότι για μένανε καθόλου δεν πονάς.
Την αμαρτία μου τη λέω,
να σε ξεχάσω δεν μπορώ.
Κι άμα με βρούνε μεθυσμένη
στους δρόμους να κυκλοφορώ,
θα πω πως είμαι ερωτευμένη
και κολλημένη στο μυαλό.
Την αμαρτία μου τη λέω,
με συγχωρείς που σ’ αγαπώ.
|
Miname móni ap’ agápi ki apó kafsima,
ki ópu mas vgáli i rezérva tis kardiás.
Káti mu ftei ke ta vlépo óla áschima,
mu ftes esí pu tóra pia de m’ agapás.
Káti mu ftei ke ta vlépo óla áschima,
mu ftes esí pu tóra pia de m’ agapás.
Tin amartía mu ti léo,
na se ksecháso den boró.
Ki áma me vrune methisméni
stus drómus na kikloforó,
tha po pos ime erotevméni
ke kolliméni sto mialó.
Tin amartía mu ti léo,
me sigchoris pu s’ agapó.
Miname résti ap’ agápi ki apó kafsima,
ki ópu mas vgáli i odós tis monaksiás.
Pái kerós pu to ’xo máthi pia to máthima
óti gia ménane kathólu den ponás.
Pái kerós pu to ’cho máthi pia to máthima
óti gia ménane kathólu den ponás.
Tin amartía mu ti léo,
na se ksecháso den boró.
Ki áma me vrune methisméni
stus drómus na kikloforó,
tha po pos ime erotevméni
ke kolliméni sto mialó.
Tin amartía mu ti léo,
me sigchoris pu s’ agapó.
|